Τα άλογα δεν βλέπουν συναισθήματα.

Αυτή είναι μια ανάρτηση στην οποία θα πω πράγματα τα οποία ήθελα να πω εδώ και πολύ καιρό . Πιθανόν να δυσαρεστήσει κάποιους όμως δεν θα ειπωθεί κάτι το οποίο δεν ισχύει.

Όσο καιρό ασχολούμαι με τα άλογα παρατηρώ όχι μόνο αυτά αλλά και την συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντί τους . Γι'αυτό και επιμένω να λέω
ότι δεν φταίει ποτέ το άλογο για ό,τι και να γίνει και ότι κανένα άλογο δεν γεννιέται προβληματικό. Γνωρίζω πως σαν άνθρωποι έχουμε την ανάγκη να δείχνουμε την αγάπη μας με όποιο τρόπο μπορούμε , και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό και κατανοητό όμως δεν δουλεύει στα άλογα. Τι θέλω να πω ;

Εννοώ πως τα άλογα δεν καταλαβαίνουν τι τους λέμε όταν προσπαθούμε να τους πούμε πόσο τα αγαπάμε. Τα άλογα μαθαίνουν και απομνημονεύουν συγκεκριμένους ήχους και αντιδρούν ανάλογα, όπως όλα τα ζώα , αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν την ελληνική γλώσσα ούτε καμία άλλη. Επομένως είναι άσκοπες οι ώρες που περνάμε μιλώντας σε αυτά.

Όπως είπα , τα άλογα δεν καταλαβαίνουν τι τους λέμε , και δεν καταλαβαίνουν γιατί η γλώσσα που ξέρουν από τη φύση τους είναι η γλώσσα τους σώματος . Όλα τα ζώα, και ειδικά τα άλογα , είναι φτιαγμένα ώστε να αντιλαμβάνονται την ενέργεια των άλλων. Ναι . Όλοι έχουμε ενέργεια μέσα μας και αυτή διοχετεύεται και στους άλλους . Κάποιοι άνθρωποι έχουν το χάρισμα να "νιώθουν" την ενέργεια των άλλων με αποτέλεσμα να καταλαβαίνουν τί διαθέσεις έχουν αυτοί αλλά και πολλές φορές μπορούν και αντιλαμβάνονται πολλά χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους. Ας πούμε λοιπόν πως όλα τα άλογα έχουν αυτό το χάρισμα και όχι μόνο μερικά αυτά.

Σίγουρα αν κάνετε ιππασία θα έχετε ακούσει πως δεν πρέπει να ιππεύετε όταν είστε νευριασμένοι ή στεναχωρημένοι, και γενικά όταν βρίσκεστε σε συναισθηματική φόρτιση. Κατά μεγάλο ποσοστό ο τρόπος που ιππεύετε και συμπεριφέρεστε στο άλογο είναι ίδιος , το άλογο όμως δεν είναι ίδιο απέναντί σας. Καταλαβαίνει πως νιώθετε , συγχύζεται το μυαλό του και οι αντιδράσεις του στις εντολές σας δεν είναι ίδιες. Γίνεται πιο δύσκολο , πιο συγχυσμένο. Γι'αυτό αν το παρατηρήσετε θα καταλάβετε πως όταν είστε νευριασμένοι δεν μπορείτε να κάνετε ιππασία όχι μόνο για το πώς είστε εσείς ψυχολογικά αλλά και λόγω της αλλαγής συμπεριφοράς του αλόγου χωρίς να το καταλαβαίνετε.

Κυρίως τα μικρά παιδιά όταν μπαίνουν στο χώρο των αλόγων ενθουσιάζονται πολύ και χάνουν την απαιτούμενη αίσθηση του φόβου που πρέπει να έχει κάποιος ανάμεσα στους ίππους. Αυτό όμως το παθαίνουν και πολλοί ενήλικοι. Όσο αξιολάτρευτα κι αν είναι τα άλογα και όσο τρελαμένοι κι αν είμαστε πρέπει πάντα να έχουμε κατά νου ότι είναι απρόβλεπτα ζώα που μπορεί να έχουν φόβους τους οποίους δεν γνωρίζουμε. Αυτό που γίνεται στις περισσότερες περιπτώσεις είναι το εξής : Συμβαίνει κάποιο μικροατύχημα που δεν το περιμένουμε και αφού δεν έχουμε την "ζώνη ασφαλείας" μας (δηλαδή την σκέψη ότι βρισκόμαστε με ένα ζώο που έχει το 8πλάσιο βάρος μας) τρομάζουμε , σοκαριζόμαστε , και μας χρειάζεται ένα χρονικό διάστημα για να το ξεπεράσουμε το όλο γεγονός. Πιστεύω πως όλοι σε κάποια φάση της ζωής τους με τα άλογα το βιώνουν αυτό , αλλιώς καταλαβαίνουν από μόνοι τους ότι απαιτείται μια σοβαρότητα όταν τα αντιμετωπίζουν.

Μιλώντας από προσωπική εμπειρία λέω ότι είμαι ευγνώμων που αυτό συνέβη σε εμένα γιατί όταν έγινε ήμουν σε σημείο που δεν κοιτούσα πού πατάει το άλογο , δεν σκεφτόμουν ότι μπορεί να τρομάξει από κάτι , και επομένως ήμουν επικίνδυνη και για τον εαυτό μου και για τα άλογα. Μια μέρα λοιπόν εκεί που ήμουν στο κόσμο μου το άλογο με πάτησε , και φυσικά έφταιγα εγώ. Από εκεί και μετά για πολύ καιρό φοβόμουν να είμαι κοντά στα άλογα ώσπου μια μέρα πήγα να χαϊδέψω ένα ξένο (τραγικό λάθος , μην το επιχειρήσετε) και εκείνο σηκώθηκε στα δυο του πόδια. Ήμουν και πολύ μικρή στην ηλικία και όλο αυτό με κατατρόμαξε. Παρ'όλα αυτά , χαίρομαι που έζησα αυτά τα δυο γεγονότα γιατί με κάνανε καλύτερη, και στην ιππασία αλλά και στις σχέσεις μου με τα άλογα. Πλέον είμαι σε εγρήγορση για το οτιδήποτε και προσέχω πώς κινούμαι γύρω τους. Νομίζω αυτό με έχει γλυτώσει από δεκάδες ατυχήματα και είναι βασική αρχή στις σχέσεις με τους ίππους : να καταλάβουμε δηλαδή τι αντιμετωπίζουμε και να αναγνωρίσουμε την όποια επικινδυνότητα υπάρχει.

Και μιλώντας για κίνηση γύρω από τα άλογα , θα ήθελα να επανέλθω σε αυτό που έλεγα πριν , ότι δηλαδή τα άλογα καταλαβαίνουν μόνο τη γλώσσα του σώματος. Όσο κι αν αγαπάει κάποιος ένα άλογο , το να το αγκαλιάζει , να φωνάζει γύρω του και να πηδάει πάνω του είναι σκέτος τρόμος για αυτό. Ναι μεν σε εμάς φαίνεται αγάπη , αλλά τα άλογα ταράζονται από αυτό και νιώθουν ότι απειλούνται.

Συνοψίζοντας , γιατί βγήκε και λίγο μεγάλο αυτό το άρθρο , τα άλογα εκτιμούν την ηρεμία . Δεν καταλαβαίνουν τα λόγια μας , όμως εκτιμούν το χρόνο που περνάμε μαζί τους. Δεν θέλουν αγκαλιές και φωνές για να καταλάβουν την αγάπη μας .Ένα χάδι στο κεφάλι και ένα ξύσιμο το λαιμό θα το εκτιμήσουν αφάνταστα . Δεν χρειάζονται πλούτη , χτενίσματα , ακριβό εξοπλσμό. Δεν τους νοιάζουν αυτά και ούτε τα γνωρίζουν . Το μόνο που ζητούν είναι χρόνος , αγάπη και φροντίδα και θα έχετε την καρδιά τους για πάντα
! :)


Μαριάννα Συραγοπούλου